Pehlivan

İbnu Mes'ud (r

İbnu Mes'ud (r.a.) anlatıyor: Resulullah (s.a.v.) (bir gün): "Siz aranızda kimi pehlivan addedersiniz?" diye sordu. Ashab (r.a.): "Erkeklerin yenmeye muvaffak olamadığı kimseyi!" dediler. Resulullah (s.a.v.): "Hayır, dedi, gerçek pehlivan öfkelendiği zaman nefsine hakim olabilen kimsedir." [Müslim, Birr 106, (2608); Ebû Dâvud, Edeb 3, (4779).]

Hz. Ebû Hüreyre (r.a.) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: "Kuvvetli kimse, (güreşte hasmını yenen) pehlivan değildir. Hakiki kuvvetli, öfkelendiği zaman nefsini yenen kimsedir." [Buhârî, Edeb 76; Müslim, Birr 107, (2760); Muvatta, Hüsnü'lhalk 12, (2, 906).]

Ebû Vâil (r.a.) anlatıyor: "Urve İbnu Muhammed es-Sadî'nin yanına girdik. Bir zât kendisine konuştu ve Urve'yi kızdırdı. Urve kalkıp abdest aldı ve: "Babam, dedem Atiye (radıyallahu anh)'den anlatır ki, o, Resulullah (s.a.v.)'ın şöyle söylediğini nakletmiştir: "Öfke şeytandandır, şetyan da ateşten yaratılmıştır, ateş ise su ile söndürülmektedir; öyleyse biriniz öfkelenince hemen kalkıp abdest alsın." [Ebû Dâvud, Edeb 4, (4784).]

Ebû Zerr el-Gıfârî (r.a.) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v.) bize buyurmuştu ki: "Biriniz ayakta iken öfkelenirse hemen otursun. Öfkesi geçerse ne âlâ geçmezse yatsın." [Ebû Dâvud, Edeb 4, (4782).]

Pehlivan; beş vakit namazını vaktinde ve cemaatle kılabilendir.

Pehlivan; sabah namazı için sıcak ve rahat yatağından kalkabilendir.

Pehlivan; yazın sıcağında ramazan orucunu tutabilendir.

Pehlivan; nefsine hakim olup haramdan kaçabilendir.

Pehlivan; helallerle yetinip kanaat edebilendir.

Pehlivan; hata yaptığında pişman olup tevbe eden ve bir daha günaha dönmeyendir.

Pehlivan; müslüman kardeşine saygı ve sevgi duyandır.

Pehlivan; kötülüğe iyilikle cevap verendir.

Yüce Allah; “İyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü) en güzel olan davranışla sav; o zaman bir de göreceksin ki seninle aranızda düşmanlık bulunan kimse kesinlikle sıcak bir dost oluvermiş! Bu sonuca ancak sabırlı olanlar ulaşabilir, yine buna ancak (erdemlerde) büyük pay sahibi olanlar ulaşabilir.  ( fussilet süresi 34-35) Evet! Kim kötülük görüp ve kötülük gördüğü muhatabına iyilik ederse işte o pehlivandır.

Er meydanında güreşte yenen, kazanan kişi pehlivandır. Ama esasen  nefsini  ve şeytanı yenmek en büyük pehlivanlıktır.

Allah’ın belirlediği sınırları aşan, haddini aşan güreşi kaybetmiştir.

Malın kölesi olanlar güreşi kaybetmiştir.

Kibrine ve öfkesine hakim olamayan güreşi kaybetmiştir.

Nefsini heva ve hevesten alıkoyamayan güreşi kaybetmiştir.

Müslüman olduğu halde kafirlere özenen güreşi kaybetmiştir.

Kafirleri överken Müslümanları yerden yere vuran güreşi kaybetmiştr.

Fitne, fesat ve haset eden güreşi kaybetmiştir.

Yalan söyleyip insanların arasını bozan kişi güreşi kaybetmiştir.

Pehlivanlar er meydanında hünerlerini gösterirler. Kimi kaybeder üzülür, kimi kazanır ve sevinir.

Rabbim teala dünya imtihanında kazanan pehlivanlardan eylesin.

Selam ve dua ile.